Grensovergang Benin – Nigeria

We melden ons al vroeg in de ochtend bij het douanekantoor aan de zijde van Benin, daarna rijden we door naar de grensovergang. We staan al te praten met de Nigeriaanse immigratie-officier als een politieman uit Benin ons terugroept, waarom we in hemelsnaam de politiepost voorbij zijn gereden?? We hadden het politiebureau wel gezien maar de poort was gesloten en er was niemand te zien dus zijn we door gereden. We gaan ons alsnog maar even melden, de man schrijft al onze gegevens tergend traag op in een groot schrift. Ondertussen verteld hij honderduit over hoe geweldig Benin wel niet is en hoe gevaarlijk het zal worden in Nigeria. We maken dit vaker mee, iedereen waarschuwt ons altijd over de gevaren, onvriendelijke mensen en het slechte eten van het volgende land.

Als we daarna ons weer bij immigratie aan de grens melden sluit de man zijn kantoortje af en springt op een brommertje. We volgen hem naar het grote kantoor, het is een erg kaal en verpauperd gebouw. De gordijnen voor de ramen zijn gescheurd, de plafondplaten zijn beschimmeld en de meeste zijn stuk. Er staat alleen een gammel houten bankje en tafel binnen. De man legt uit dat hij vandaag alles zelf moet doen, iedereen is vrij vanwege nieuwjaar. Gelukkig doet hij niet moeilijk over onze visa, waar de ambassade in Burkina Faso wijzigingen met tip-ex en door krassen in heeft aangebracht. Hij stempelt ons in en we zien dat hij ons 7 dagen heeft gegeven om het land door te komen terwijl het visum een maand geldig is. Blijkbaar is dit een normale gang van zaken maar we vragen hem toch een 1 er voor te zetten. Binnen 17 dagen zal het ons wel lukken om in Kameroen te komen. Hij belt met zijn baas en gelukkig is het geen probleem, nu nog naar de douane.

Bij de douane gaat het wat moeizamer, we krijgen niet zomaar een invoerformulier! Dit is blijkbaar alleen mogelijk als we het land via dezelfde grens verlaten als dat we binnenkomen. Helaas hebben we de vriendelijke mensen al verteld dat we naar Kameroen gaan, anders hadden we misschien een leugentje om eigen bestwil kunnen maken. Gelukkig zijn de mannen vriendelijk en als we beloven dat we samen met Anthony en Ruth blijven willen ze een uitzondering maken. Er wordt een dubbelzijdig formulier ingevuld en ze willen alle mogelijke informatie over onze auto weten; kleur, vermogen, gewicht, hoogte maar ook hoeveel banden de auto heeft, hoeveel de auto waard is etc. We geven ze netjes alle informatie, het duurt ongeveer een half uur voordat hij het complete formulier heeft ingevuld. Hij moet telkens aan zijn meerdere vragen wat precies waar moet worden genoteerd. Als hij dan bij het laatste zinnetje een foutje maakt verscheurd hij het vel en begint weer helemaal van voren af aan… Gelukkig zijn we al een tijdje aan het reizen door Afrika en leren we al steeds beter om geduld te hebben. We gaan maar even naar de auto, smeren een broodje en zetten koffie tot de man het formulier klaar heeft. We mogen officieel Nigeria in, we zijn benieuwd naar dit land na alle negatieve verhalen over corruptie en onveilige situaties. We gaan het meemaken!